Elke dag een korte column met reflectie op het nieuws, de actualiteit, opvallende gebeurtenissen of publicaties.
Meestal mild en poëtisch, soms bijtend cynisch. Volg Dagtaak via Twitter.
De meest gelezen columns van het afgelopen kwartaal vindt u hier.
Dagtaak is Blogger des Vaderlands, benoemd op 6 maart 2015 tijdens de finale van het Blogbal. In 2014 Publieksprijs van de Blogparel en 2e bij de vakjury.
Deze site wordt officieel geïndexeerd door de Koninklijke Bibliotheek "De geschiedenis van vandaag wordt vooral online geschreven. Daarom archiveert de KB sinds 2007 de belangrijkste websites van Nederland. Zo voorkomen we dat de onderzoekers van de toekomst te maken krijgen met een digitaal gat in ons geheugen."
De mannen konden lopen vanuit hun huis naar de mijnen. En terug. Na het werk wordt bier verkocht. Zoveel als nodig is en zoveel als de mannen het zich wilden permitteren. Thuis wachtten de vrouwen. Met eten, en er werd verder gedronken. Tot het tijd was om te slapen, de volgende dag hetzelfde ritueel. Zes dagen per week en zondag naar de kerk. Een gesloten en besloten gemeenschap. Nikiszowiec is nu een monument. Een bewoond monument. Gebouwd in het begin van de vorige eeuw toen Silesië nog Duits was. Het stadje doet denken aan de Engelse mijnwerkerssteden en -wijken. Troosteloos, grauw en daardoor mooi en indrukwekkend van triestheid. Alle mannen werkten in de mijnen. Voor hen en hun gezinnen is het gebouwd. We rijden in nog geen tien minuten van het stadscentrum van Katowice naar deze "nederzetting". Het stadje is nog steeds bewoond. Op straat hangen mannen rond met een fles bier in de hand. Vrouwen hangen uit de ramen en kijken naar de brandweermannen die een in de fik gestoken vuilniscontainer proberen te blussen. Wij kijken toe, dat wordt niet op prijs gesteld. Net zomin als het bruidspaar wordt verwelkomd dat op het stadsplein hun trouwfoto's laat maken. De fotograaf geeft wat zlotys aan de mannen die om het bruidspaar heen drentelen. Dat helpt, de reportage kan worden voortgezet.

