Maandag Twitter Depressiviteit en de OSF

Als je nog niet depressief bent dan word je het wel na het lezen van het interview met Frank Koerselman in de Volkskrant afgelopen zaterdag. Nu heb ik niks tegen doemdenkers, zwartgalligen, oer-relativisten of cultfiguren die zichzelf buiten de samenleving plaatsen.

Maar Frank is een pyschiater, en niet zo maar een. Hij is gespecialiseerd in het fenomeen van depressiviteit en leidt toekomstige psychiaters op.

Hij vertelt ons zijn opbeurende verhaal in de bijlage het Vervolg (pagina 6 +7 voor diegene die het na wil lezen). Om het verhaal extra kracht bij te zetten kijkt hij ons streng aan. Streng past bij hem. Het leven is een plicht. Zo beweert hij, en vooral geen recht. En waar geen recht op leven bestaat, zou er ook geen recht op de dood moeten bestaan. Frank is dan ook gekant tegen een kliniek voor levenseinde. Het leven is immers een kruisrak!

Nu moest ik bij het woord kruisrak onmiddellijk denken aan de # Twitter hashtag. Het leven is Twitter gaat ook mij te ver. Ik had het verkeerd begrepen en gelukkig snapte de interviewster het ook niet. Een kruisrak betekent dat je tegen de wind in gaat. Dat is het leven, tot je vastloopt, dan zeil je weer een andere kant op, ook tegen de wind in. Vrolijk beeld. En van Twitter moest hij vanzelfsprekend ook niks hebben, van Blogs nog minder: "Alsof het er toe doet wat jij vindt".

Frank heeft gelijk. Het doet er allemaal niet toe. En dat maakt deze psychiater ons goed duidelijk. Het doet er allemaal niet toe, maar het is wel je plicht om er mee door te gaan. Net toen ik het interview uit had en mijn vers opgedane kennis wilde delen met mede Twitteraars lag Twitter plat. Minstens een uur. Dat kan geen toeval zijn!

"Zonder Gezelschap is Geluk Onmogelijk". De eerste tweet die ik weer op het scherm kreeg na een eenzaam uurtje het leven te hebben overdacht aan de hand van Koerselman's richtlijnen. Onmiddellijk moest ik aan de eenmansfractie van de OSF denken. De OSF?? ja, de Onafhankelijke Senaatsfractie. Kan die partij er dan niet voor zorgen meer stemmen te krijgen zodat de eenzaamheid verdreven wordt? Nee, dat kan niet. De Onafhankelijke Senaats Partij (OSF), zo is staatskundig bepaald, is een eenmansfractie en dat blijft het. Hoe populair ze ook wordt. En populair kan ze worden. Volgens de laatste peilingen van Maurice de Hond komen de regeringspartijen uit op 37 zetels in de Eerste Kamer. Een minderheid. Maar de oppositiepartijen samen komen ook uit op 37 zetels. Ook een minderheid dus. De sleutel komt dan te liggen bij de OSF. Meneer Hendrik, zeg maar Henk, Ten Hoeve, gaat de knopen doorhakken de komende vier jaren. Door De Wereld Draait Door is hij reeds bestempeld tot een cultfiguur. Laten we aardig doen tegen deze man. We zullen hem nodig hebben. Hij wordt de belangrijkste man van ons parlementaire stelsel. Ik hoop dat hij iets vrolijker tegen het leven aankijkt als Frank Koerselman. Henk is een Fries, dus met kruisrakken zal hij wel raad weten!